Vilhelm Ekelund: esta canción de muda añoranza

(Foto: Upphovsman okänd, Kungl. biblioteket)

 
Kastanjeträden trötta luta
 
Kastanjeträden trötta luta
efter regnet sina tunga
vita spirors blom.
Syrenernas
stora våta klasar
sakta gunga.
Skyggt och tvekande
börjar redan
näktergalen sjunga.
 
 
Hjärta, och du känner
pånyttfödelsens,
stillhetens oändliga lisa
strömma över dig:
hjärta, och dock är din sång
denna molltons –
denna stumma längtansvisa.
 
 
 
(Vilhelm Ekelund, ur Melodier i skymning,1902)
 
 
 
 
 
Los castaños se inclinan cansados
 
Los castaños se inclinan cansados
después de la lluvia sus pesadas
espigas blancas rompen
Las lillas
sus grandes racimos húmedos
balancean despacio
Tímido y vacilante
se escucha
el canto del ruiseñor.
 
 
Corazón, ya sabes que
renacerás,
una infinita y balsámica quietud
se vertirá sobre ti:
corazón, y sin embargo, es tu cantar
esta melodía en clave menor –
esta canción de muda añoranza.
 
 
 
(Traducción al castellano de Aleisa Ribalta Guzmán)
 
 

Vilhelm Ekelund. (1880 -1949) fue un poeta sueco. Las obras de Ekelund fueron influenciadas por Friedrich Hölderlin , Friedrich Nietzsche y Emanuel Swedenborg. Su carrera inicial fue lírica y, aunque no fue ampliamente reconocida en ese momento, su obra poética, producida casi en su totalidad en la primera década del siglo, se convirtió en una influencia formativa para muchos poetas suecos posteriores. Su comprensión de las cualidades rítmicas y musicales en el verso y su imaginería concentrada impulsaron su poesía hacia formas cada vez más ambiciosas, pasando pronto del verso encuadernado al libre y convirtiéndola en un modelo vital para escritores posteriores como Karin Boye, Erik Lindegren, Gunnar Björling y otros. A partir de 1907, después de un romance con Amelie Posse y una creciente convicción de que la poesía era un medio vano e insatisfactorio, se apartó de los poemas y se dedicó a los ensayos y la prosa aforística en un estilo muy personal y, a veces, casi impenetrable.

Entre sus obras publicadas están: Melodier i skymning («Melodías al anochecer», 1902), Havets stjärna («Estrella del mar», 1906), Antikt ideal («El antiguo ideal», 1909), Böcker och vandringar («Libros y andanzas», 1910), På havsstranden («En la orilla del mar», 1922).

 

 
 
Aleisa Ribalta. (La Habana, 1971). Nacida en Cuba. Reside en Suecia desde 1998. Es poeta, traductora y coordinadora cultural. Ingeniera de profesión, se desempeña como docente de asignaturas técnicas y no directamente relacionadas con la literatura como: Diseño de Interfaces Gráficas, Diseño Web y Programación de Aplicaciones. Ha publicado Talud (Ekelecuá Ediciones, 2018), un primer poemario que apareció ese mismo año traducido al catalán en edición bilingüe Talús / Talud (bokeh, 2018). Tablero, su segundo poemario está en proceso de edición. Tiene en preparación el poemario Cuaderna, bao y regala. 
Colabora asiduamente en revistas como Animal Sospechoso(España), Conexos(USA)y Verbo(des)nudo(Chile), con artículos y traducciones.  También han aparecido publicados poemas suyos en Revista Humo(México), Le folie(Argentina), Mimeógrafo(México) Kokoro(España) y Nagari(USA). Ha participado en las antologías Poesía escrita por mujeres (Verbo(des)nudo, 2018) y Todas las mujeres (de fulanas y menganas) (Fundacionarte, 2018). Coordina La libélula Vaga, www.lalibelulavaga.com 

Compartir esta entrada